Droga przez praktyki i staże młodego inżyniera biomedycznego cz. I

Zastanawialiście się, jak wyglądają praktyki w branży technologii medycznej? Jak nauczyć się umiejętności przydatnych w dalszym życiu zawodowym? Mam nadzieję, że w tej serii wpisów uda mi się rozwiać chociaż część tych wątpliwości poprzez opisanie moich doświadczeń z tym związanych. Postaram się również udzielić kilku rad cennych z mojego punktu widzenia, a wynikających z własnych obserwacji. W tej i kolejnych częściach opiszę jak moją drogę przez praktyki oraz staże w trakcie studiów. Pierwsza z nich będzie traktowała o praktyce na Oddziale Radiologii w Uniwersyteckim Centrum Klinicznym w Gdańsku.

Przyznam się szczerze, że dopóki nie zacząłem odbywać praktyk oraz rozmawiać z ludźmi ściśle związanymi z branżą, niewiele wiedziałem o tym, co faktycznie można robić po inżynierii biomedycznej. Niby oglądając broszury reklamowe danych kierunków jest napisane, gdzie studenci znajdują zatrudnienie, jednak są to bardzo ogólne informacje i nie dają faktycznego obrazu o rynku pracy. Po dokonaniu wyboru specjalizacji, u mnie padło na fizykę w medycynie, nadszedł obowiązek odbycia praktyk. Niewiele wiedząc o możliwościach ich odbycia w Trójmieście, całą grupą na studiach skorzystaliśmy z rady starszych kolegów („bo ponoć najlepsze praktyki”) i szumnie udaliśmy się do Pana Inżyniera na Oddział Radiologii w UCK. Było nas ok. 12 osób i Pan Inżynier zabrał nas na wykład/pogadankę do sali. Z początku dał się poznać jako człowiek lubiący docinać studentom i wytykać im luki w niewiedzy. Po spotkaniu wymieniliśmy się z grupą odczuciami i czekaliśmy na maila, w którym była lista pytań, na które trzeba było odpowiedzieć przed praktyką. Lista była długa, a pytania dotyczyły m. in. tego jak widzimy siebie w przyszłości. Po udzieleniu odpowiedzi okazało się, że czeka mnie dłuższa konwersacja mailowa, aby w końcu pojawić się osobiście na regularne pogawędki u Pana Inżyniera. Gdy już do tego doszło, okazało się, że z grupy ok. 12 osób zostaliśmy tylko ja i koleżanka, reszta zniechęciła się podczas wymiany maili. Kolejnym etapem była w moim obecnym w tamtej chwili odczuciu istna droga przez mękę i odpytywanie nas z naszej wiedzy, wytykanie nam jej braków oraz mało przyjemne komentarze ze strony Pana Inżyniera. Zostaliśmy tam głównie z własnego uporu oraz dlatego, że pomiędzy niemiłymi, lecz szczerymi i w większości trafnymi komentarzami na nasz temat Pan Inżynier potrafił nas zmotywować. Przez bite 2 miesiące doczytywaliśmy informacje, uzupełnialiśmy naszą wiedzę oraz analizowaliśmy zjawiska z szerokiego zakresu fizyki oraz technologii. Następnym etapem były obchody po szpitalu, w trakcie których mieliśmy okazję zobaczyć oraz czasami uczestniczyć w serwisie i pomiarach sprzętu medycznego jak tomografy komputerowe, aparaty rentgenowskie, rezonanse magnetyczne, analizatory laboratoryjne i wiele, wiele innych, na bodajże wszystkich oddziałach szpitala. Byliśmy obecni również przy wielu zabiegach takich jak kruszenie kamieni nerkowych, czy ablacja wątroby. Mieliśmy również okazję rozmawiać i czerpać wiedzę od lekarzy, techników, serwisantów oraz informatyków na terenie całego szpitala.

Praktyka trwała ok. 4 miesięcy. Całość miała na celu powiązać naszą wiedzę z praktyką, pokazać nam wiele rozwiązań medycznych oraz poprzez regularne pogawędki z Panem Inżynierem naprowadzić nas na pomysł na nowe rozwiązanie, które pozwoli nam na większy sukces w branży biomedycznej. Mieliśmy nauczyć się przede wszystkim myśleć, zamiast powielać schematy. Czy warto? Na pewno. Czy skorzystałem z tej praktyki? Częściowo tak. Zdobyłem ogrom wiedzy na temat rozwiązań medycznych, chorób, zjawisk fizycznych, ich zastosowaniu oraz szeroko pojętej technologii. Na początku tego nie doceniałem, jednak z czasem wiedza i sam widok niektórych sprzętów okazał się bardzo przydatny na dalszej drodze. Po pewnym okresie zacząłem sobie przypominać nauki Pana Inżyniera i wyrobiłem w sobie dociekliwość, która znacznie ułatwiła i uprzyjemniła mi naukę zarówno na studiach jak i we własnym zakresie. Dlaczego skorzystałem tylko częściowo? Uważam, że wyciągnąłem z tej praktyki może z 20% tego ile się dało. Prawdopodobnie gdybym trafił tam na IV lub V roku studiów, wyglądałaby ona zupełnie inaczej. Jako radę na niepowielenie moich błędów mogę podać, żeby by wykazać dużo własnej inicjatywy, ponieważ to my mamy z nich skorzystać, a nie osoba która nas naucza.

Myślę, że z czystym sumieniem mogę polecić tego typu praktykę studentom, którzy uczą się nie na tzw. „blachę”, a przez własną dociekliwość i zainteresowanie. Jeśli uważacie, że macie jakieś ciekawe pomysły na rozwiązania medyczne, to na pewno odbywając tego typu praktykę uda się je zweryfikować i jeśli są dobre, to pchnąć w kierunku ich zrealizowania. A sam Pan Inżynier, mimo ciężkich początków, po spojrzeniu w szerszej perspektywie dostrzega się we wszystkim co robi większy cel.

W trakcie tej wg. starszych roczników „najlepszej” praktyki boleśnie zderzyłem się z rzeczywistością i nauczyłem się, że przede wszystkim liczy się własna inicjatywa we wszystkim, co się w życiu robi. Samo ubieganie się i dostanie się na pierwszy etap poważniejszej kariery w życiu niestety w większości przypadków nie wystarcza. W wielu miejscach ludzie będą mieli Was po prostu gdzieś i jeżeli sami nie skorzystacie z praktyk, to niczego się nie nauczycie. Jeżeli chodzi o opinię starszych roczników, to w 100% się z nimi zgodzę, pod warunkiem że umie się z tej szansy skorzystać. A to miejsce okazałoby się być może nawet idealne dla mnie gdybym trafił tam z obecną wiedzą. Mało jest opiekunów praktyk, którzy z takim uporem maniaka chcą nauczyć czegoś ludzi tak opornych jak niegdyś ja 😉

Praktyczne rady na temat pierwszych praktyk:

1. Warto porozmawiać z ludźmi ze starszych roczników na temat praktyk odbytych przez nich. Dowiedzieć się gdzie warto je odbyć, a gdzie niekoniecznie. Najlepiej dowiedzieć się również dlaczego ☺
2. Przede wszystkim nie bać się zadawać pytań, nawet takich, które wydają nam się głupie. Jako praktykanci macie prawo „nie wiedzieć”. Jest to tak naprawdę najlepszy moment na wyjaśnienie wszystkich wątpliwości.
3. Polecam pomyśleć nad tym, czego oczekujemy na danych praktykach się nauczyć i jasno przedstawić to swojemu opiekunowi, tak aby mógł odpowiednio zorganizować przebieg praktyk.

A jakie są wasze doświadczenia z pierwszymi praktykami?